کتاب من دیگر ما (3)،نقش آزادی در تربیت فرزند

«منِ دیگرِ ما» به قلم جذاب و دلنشین محسن عباسی ولدی نوشته شده است و تلاش می کند با تکیه بر مبانی دینی، مهارت های تربیت فرزند در دنیای امروز را با قلمی ساده و روان به پدران و مادران آموزش دهد. جلد سوم این مجموعه شامل 7 بخش با عناوین: «پرنده ام مرا رها کن از قفس»، «پرنده در خال آسمان زیباست» و «رفتارشناسی پرنده های قفسی»، «چرا پرنده ها را در قفس دوست داریم؟»، «چگونه میله های قفس را بشکنیم؟»، «قفس، تنها راه دربند کردن پرنده نیست» و «پرنده ام تا امروز در قفس بوده!!» می باشد. ضمیمه ی ادبی این کتاب نیز «خوش به حال پچه هایی که اسیر تو می شوند!» نام دارد موضوع اصلی این جلد از کتاب «آزادی و نقش آن در تربیت فرزند» است بخش اول، «آزادی و رابطه آن با ابراز محبت» است و دو خط قرمز برای آزادی کودکان مشخص می شود، یکی کار خطرناک و دیگری کار زشت در بخش دوم آثار آزادی کودکان بررسی می شود که عبارت است از: 1. ایجاد رابطه ی عاطفی میان کودک و والدین 2. تخلیه ی انرژی و رسیدن به آرامش 3. دستورپذیری 4. پاسخ دادن به حس کنجکاوی کودک 5. کمک به استقلال کودک 6. کمک به بزرگ شدن کودک در بخش سوم نیز «آثار محدودیت های بی جا» بررسی می شود که شامل: 1. شرارت 2. لجاجت 3. افسردگی 4. ترس 5. از بین رفتن برخی از علاقه های مثبت 6. مخفی کاری 7. از بین رفتن اقتدار والدین می باشد در بخش چهارم نیز دلایل آزاد نگذاشتن کودکان بررسی شده است که برخی از دلایل آن عبارت است از: ناآگاهی، بی حوصلگی، به هم ریختگی خانه، کم بودن زمان مادر و.. در بخش پنجم و ششم از موضوع «هنر آزاد گذاشتن کودک» و « هنر محدود کردن کودکان» سخن به میان آمده است و در بخش آخر به دو پرسش اساسی پاسخ داده شده آست: پرسش اول: ما که تا به حال به کودک آزادی نداده ایم، چه کنیم؟ پرسش دوم: آیا آزادی پس از هفت سال، ادامه دارد؟ امروزه، دو رویکرد اصلی به بحث تربیت وجود دارد. رویکرد اول، محور اصلی مباحث را به پاسخ گویی به مشکلات روزمره تربیتی اختصاص می دهد. مدیریت مباحث در این رویکرد، به دست سؤالاتی است که مردم، درباره مسائل تربیتی می پرسند. رویکرد دوم، مباحث تربیتی را به صورت قاعده مند، مطرح می کند. این رویکرد، معتقد است: اگر والدین، قواعد تربیت فرزند را یاد بگیرند، بسیاری از مشکلات تربیتی با استفاده از همین قواعد،حل خواهد شد. اما، مجموعه «من دیگر ما» رویکرد سومی را در پیش گرفته است؛ رویکردی که آموزش قواعد تربیت را اصل می داند؛ اما با ذکر مثال ها و داستان واره های متعدد، تلاش می کند شیوه اجرای این قواعد را در مسائل تربیت روزمره، آموزش دهد