کتاب آخرین فرصت (شهید علی کسایی)

کتاب آخرین فرصت روایت داستانی زندگی شهید علی کسایی، از شهدای ارتش شیراز است، که مفتخر به دریافت تحسین و تقریظ رهبر معظم انقلاب شد.

دلهره به جانم افتاده بود بعد از نماز صبح گوشه تخت نشسته بودم و علی را تماشا میکردم. تعقیبات نمازش تمام شده بود لباس می پوشید و آماده رفتن به پادگان می شد.
-میگم علی ! نمی شه امروز یکم دیرتر بری؟
لبخندی زد ابروهایش را بالا داد و گفت:
((عزیزم حاج آقا فاطمی منتظرم هستن حیفه بحث و درسمونه باید تا قبل از ساعت اداری مبحث امروز رو تموم کنیم تازه صبحونه خوردن هم ازمون وقت میگیره.))

توی دلم صلوات فرستادم و به خودم نهیب زدم که فکرهای بد را از خودم دور کنم، اما دلم آرام و قرار نداشت.

-علی امروز خیلی دلشوره دارم خیلی مراقب خودت باش

در حال خروج از اتاق بود که برگشت و نگاه عمیقی به روح الله کرد که درخواب ناز بود.
نگران نباش امروز هم روز خداست بشین چند صفحه قرآن بخون تا آروم بشی.

در بخش دیگه از کتاب آخرین فرصت شهید کسایی از زبان همسر شهید میخونید:

خدا حافظی کرد و به سمت پله ها رفت یاد چیزی افتادم سریع پشت سرش راه افتادم پایین پله ها بود که صدایش زدم.
-علی!تو رو خدا بیا امروز این اسلحه رو با خودت ببر.
برگشت و با خونسردی برایم لبخندی زد.
-پیش تو باشه خیالم راحت تره
تا آمدم چیزی بگویم، دستش را بالا برد و گفت:
«ما مسلح به الله اکبریم.»
این را گفت و رفت من هم به اتاق برگشتم. بی حوصله روی تخت دراز کشیدم و به پنجره خیره شدم. این همان پنجره ای بود که ظهر عروسی علی کنارش ایستاد و آرزوی شهادت کرد مثل همیشه با یادآوری آن خاطره دلم زیر و رو شد. از فکر کردن فرار کردم انگار خدا توی آسمان بالای پنجره باشد. نگاهش کردم و گفتم:

((خدایا این آبی کم رنگ آسمونت رو زودتر سیاه کن تا علی بیاد خونه تو این اتاق بشینه و خیال من رو راحت کنه.))

پلک هایم روی هم آمدند نمیدانم چقدر گذشت که یک دفعه از خواب پریدم سراسیمه سمت روح الله برگشتم آرام و آسوده خوابیده بود. نگاهی به ساعت دیواری انداختم نیم ساعتی خوابم برده بود. برای فرار از این حال….